De Grote Samenkomst #4: als ie maar zuinig is
Bij samenwonen horen de nodige grote en minder grote veranderingen. Hierover schreef ik al in deel 1 van deze serie, over het verplaatsen van je verleden naar een nieuwe plek, in deel 2 over het regelen van bepaalde administratieve zaken en in deel 3 over het samen bestieren van een huishouden. Maar nu het stof van de verhuizing is neergedaald wordt het tijd om onze ogen te richten op onze gezamenlijke toekomst. Ons tweejarig jubileum nadert met rasse scheden en ik ben onderhand zo’n beetje gesetteld in Den Haag, met mijn favoriete viswinkel, huisarts en schoonheidssalon op nog geen vijf minuten loopafstand. En met richten op de toekomst bedoel ik, voor nu althans, het samen aanschaffen van spullen. Dit kunnen kleine tools zijn die ons beider gemak vergroten, maar ook wat grotere aankopen…
Zachte handdoeken
Één van de eerste dingen waar ik subtiel over klaagde toen ik bij mijn vriend introk, waren de handdoeken. Ik kreeg na iedere douchebeurt nog een extra scrubbeurt te verduren. En hoewel mijn gevoelige huidje hier op den duur aan wende, miste ik de warme, zachte omhelzing van mijn eigen handdoeken. Ik haalde ze dus vrij snel zijn kant op, maar al na een paar wasbeurten werden deze handdoeken ook langzaam hard en stug. De oplossing lag voor de hand: een droger. Jur had, zoals zo veel huishoudens, geen droger en daar had ik alle begrip voor. Maar ik had al wel meermaals gezegd dat, wanneer we officieel samen zouden gaan wonen, een droger toch hoog op mijn wensenlijstje zou staan.
Na wat gemoedelijk gemor, voor hem hoefde het niet zo nodig, stemde hij in om met me naar de Coolblue winkel te gaan. Daar werden we heel fijn geholpen en na er nog even over nagedacht te hebben en de praktische kant goed overwogen te hebben kochten we de droger. Nu hij eenmaal staat en zonder al te veel lawaai droogt, is Jur helemaal om. Want niet alleen is deze droger door zijn A+++-label geen aanslag op onze portemonnee en worden onze handdoeken en ondergoed er lekker zacht van, de droger heeft nog een bijkomend voordeel. We hebben een vrij klein wasrek waaraan we onze was te drogen hangen, dat vrij snel vol is. Nu we onze nieuwe drogende vriend aan het werk zetten, waar een deel van de was in kan, hebben we minder ruimte nodig op het wasrek. We kunnen nu zelfs meerdere wasjes op één dag draaien! En zoals ik al zei is het een energiezuinige warmptepompdroger, dus mijn groene hart hoeft niet hevig te bloeden. En hoewel hij er iets langer over doet dan een traditionele droger, krijgt onze makker de boel behoorlijk droog. En hij kan zien wanneer de was volledig ontvocht is, dus indien nodig breekt hij het programma eerder af.
Een droom op wielen
En dat brengt me als vanzelf bij nog een relatief duurzame, grote aankoop die we samen hebben gedaan. Of nou ja, samen… het is eigenlijk de aankoop van Jur, maar gevoelsmatig is ie een beetje van ons samen. Hoe dan ook, het is wel dé aankoop van vorig jaar. We hebben namelijk… een nieuwe auto gekocht! De Fiat 500 functioneerde nog steeds helemaal zoals het hoorde, maar omdat we een grote hond hebben, vaak vrienden vervoeren of veel spullen als we op vakantie gaan, liet ie qua ruimte wat te wensen over. Juriaans oog viel op de Toyota Corolla. Met zijn vader heeft hij meerdere auto’s gekeurd, maar uiteindelijk is het deze geworden. Ik heb me geprobeerd niet al te veel hiermee te bemoeien. Het is ten slotte zijn auto en hij gaat er in rijden. Ik had wel één aan een eis grenzende wens: “als ie maar zuinig is.” Nou, dat is ie! Deze versie is namelijk hybride, dus hij rijdt deels op elektriciteit die hij zelf opwekt tijdens het rijden.
We hebben de auto nu ongeveer een maand en het voelt nog steeds soms een beetje onwerkelijk als we instappen. Al die snufjes, de geur en bovenal de ruimte, waar Xena ook met volle teugen van geniet! Jur maakt er een sport van om in de stad zo veel mogelijk elektrisch te rijden. Als de motor goed op temperatuur is, kun je hele stukken vol elektrisch rijden, zo lang je onder een bepaalde snelheid blijft. De app van Toyota houdt alles bij: hoe zuinig we rijden, hoe lang, wat het verbruik is… Hij kan de auto op afstand vergrendelen en de verwarming aanzetten. Er gaat een wereld voor ons open. Nooit eerder heb ik me zo in een auto geïnteresseerd. Dat is namelijk het enige wat ik echt bijzonder vervelend vind aan slechtziend zijn: het feit dat ik nooit auto zal kunnen rijden. Ik heb natuurlijk wel een rijles gehad, maar ondanks dat ik daar ontzettend van genoot zijn we nog steeds blij dat we dat kunnen navertellen.
Je kunt wel zeggen dat we met onze toekomst bestendige auto en heerlijke droger klaar zijn voor de rest van ons leven. We vermaken ons bovendien nog steeds uitstekend met elkaar en ook Xena heeft de nodige vriendjes gemaakt in de buurt. Dit lijkt me een mooi rond einde aan deze serie. Als je wilt weten hoe het ons verder vergaat, hoef je niet meer te doen dan deze blog trouw te blijven volgen!